1- وقتی سید صادق محصولی از سوی احمدی نژاد به عنوان وزیر پیشنهادی نفت به مجلس هفتم معرفی شد، عده ای که انتظار داشتند خودشان به این پست معرفی شوند، شروع کردند به جوسازی علیه وی که محصولی خورده و برده و میلیادر است و ... .
2- بعد از اختلاف گروه های اصولگرا در دو دوره متوالی انتخاباتی( انتخابات نهم ریاست جمهوری و سومین دوره شورای شهر)،  صادق محصولی نمایندگی ائتلاف رایحه خوش خدمت را در سران گروه 6+5 (جبهه متحد اصولگرایان) برعهده گرفت و یکی از محورهای اصلی در ائتلاف اصولگرایان بود(چرا که تنها تفاوت شورای تصمیم گیری برای ائتلاف اصولگرایان در انتخابات مجلس هشتم نسبت به دو دوره متوالی گذشته انتخاباتی، حضور صادق محصولی در این شورا بود).


3- بعد از استیضاح وزیر لایتچسبک کابینه احمدی نژاد(علی کردان)، سید صادق محصولی به عنوان وزیر پیشنهادی کشور به مجلس معرفی شد ولی برخلاف پیش بینی ها باز هم برخی از به اصطلاح اصولگرایان (منظورم طیف بنی اسرائیلی اصولگرایان است که ممکن است در یادداشت های بعدی یادی هم از آنها بکنم) شروع به تکرار ادعاهای خود در مورد محصولی کردند.
4- احمدی نژاد در طول قریب به چهارسال گذشته نسبت به وزارتخانه ها به چشم دختری برای خود نگاه کرده است و مانند یک پدرزن همیشه وقتیپس از امتحان راه حل های ممکن، باز هم امکان اصلاح رابطه یکی از دخترانش(وزارتخانه ها) و یکی از دامادهایش(وزرای کابینه) وجود نداشته یا ایراد غیرقابل حلی در داماد(وزیر) بوده، در نهایت حق را به وزارتخانه(دختر) و مردم داده تا وزیر(داماد) و سپس طلاق دختر(وزارتخانه) را گرفته است.
وقتی آدمی زاد چهار مورد فوق را کنار هم می چیند، در نهایت یاد حکایتی می افتد که:
ملانصرالدین، فردی را به دامادی قبول کرد. با پخش این خبردر شهر، برخی از خواستگاران دختر ملانصرالدین که انتظار داشتند وی یکی از آنها را به دامادی خود برگزیند، نزد ملانصرالدین رفتند و گفتند: "ملا چه کردی! این فرد دنیاطلب است و قصد دارد از طریق ازدواج با دختر تو، ثروتت را به چنگ آورد".
ولی ملانصرالدین در کمال خونسردی در جواب آنها گفت: "اگر ثروتی یافت، مختار است هرچه خواست با آن بکند"